Martin Pollack jak mało kto zasługuje na miano ambasadora polskiej kultury i literatury, budującego mosty między społeczeństwami Europy Środkowej. Jako tłumacz Ryszarda Kapuścińskiego, także w swoim autorskim dorobku Pollack pozostaje wierny duchowi twórczości tego reportera. Jego znakomite i rzetelne reportaże o Polsce świadczą o fascynacji i wielkiej sympatii dla naszej Ojczyzny. Prawda jest dla niego zawsze nadrzędną wartością i bezwarunkowym wymogiem - nawet gdy boli i gdy nie wszystkim z nią po drodze. Podejmując trudny temat narodzin i koszmaru faszyzmu, już w Austrii musiał się Pollack zmierzyć z zarzutem „kalania gniazda“. Świadome spojrzenie na historię naszego kontynentu skłaniało go i skłania mimo to do zadawania trudnych pytań oraz zajmowania jasnego, bezkompromisowego stanowiska.

Twórczość Pollacka wyróżniona została licznymi nagrodami - obok pisarzy takich jak Imre Kertész czy Jurij Andruchowycz otrzymał on Lipską Nagrodę Porozumienia Europejskiego (2011). Wśród innych otrzymanych przez niego wyróżnień wspomnieć należy Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi (2003), Nagrodę Literacką Europy Środkowej Angelus (2007), Nagrodę im. Karla Dedeciusa (2007) oraz Nagrodę Translatorską Instytutu Książki za całokształt twórczości translatorskiej (2016).

Podobnie jak międzynarodowa organizacja monitorująca wolność prasy na świecie „Reporterzy bez granic“, jesteśmy zaniepokojeni i zbulwersowani faktem zakończenia współpracy Instytutu Polskiego w Wiedniu z Martinem Pollackiem, zwłaszcza, że już raz spotkał się on z represjami za swoją dziennikarską działalność – otrzymując w latach 80. zakaz wjazdu na teren Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.

Od instytucji reprezentującej wolną Polskę poza granicami kraju oczekujemy programu, który w szczery, odważny i otwarty sposób podejmował będzie tematy z nią związane.