Nasze lasy, pola, łąki, pastwiska, alpejskie pastwiska, rzeki, góry i jeziora, nasz wyjątkowy krajobraz kulturowy są podstawą życia mieszkańców naszych regionów. Naszą wspólną ojczyznę tworzą i utrzymują rolnicy i właściciele lasów ogromnym wysiłkiem, pracowitością i sił. Nasz wspólny dom kształtują i utrzymują rolnicy i właściciele lasów, wkładając w to mnóstwo wysiłku, pracowitości i energii. W Europie nasze lasy zapewniają łącznie 17,5 mln miejsc pracy w łańcuchu wartości gospodarki leśnej i przetwórstwa drewna, a wartość dodana tej branży przekracza 1,1 biliona euro rocznie (UE 27, w tym Norwegia, Szwajcaria i Wielka Brytania).

W przyszłości nadal będziemy potrzebować zdrowych, żywotnych i zrównoważonych lasów, aby zapewnić ich usługi poprzez nasze tradycyjne, aktywne i zrównoważone zarządzanie na rzecz wspólnej przestrzeni życiowej i gospodarczej, ale przede wszystkim dla przyszłych pokoleń. Dotyczy to zarówno naszego krajowego surowca drzewnego, jak i energii, czystej wody, bezpieczeństwa przed powodziami, lawinami, lawinami błotnymi oraz rekreacji.

Aby Europa nadal mogła pozostać zdrowym, witalnym i wartościowym miejscem do życia, decyzje muszą być podejmowane tam, gdzie spoczywa odpowiedzialność – czyli w samych regionach. Podstawową rolę Unii Europejskiej można streścić w pojęciu pomocniczości i należy ją ponownie w coraz większym stopniu wykorzystywać jako podstawę dla tworzonych unijnych ram prawnych. Grupy nieposiadające bezpośredniej odpowiedzialności za mieszkańców regionów i niepowiązane z prowadzoną w nich gospodarką leśną nie mogą i nie powinny decydować o tym, jak mamy żyć. W Brukseli należy zastosować regulacje i wytyczne, które stworzą ramy prawne promujące wolność i samostanowienie oparte na wzorcowych regionach Europy.

Możemy chronić nasze lasy dla dzieci i wnuków tylko wtedy, gdy w przyszłości będą one nadal aktywnie zarządzane i utrzymywane. Niestety obecna polityka UE poprzez całkowicie błędne wytyczne i decyzje temu przeszkadza. Ma ona jednostronny charakter, utrudniający gospodarkę leśną i przetwórstwo drewna oraz stawia na pozostawienie lasów samym sobie. Polityka ta opiera się na ideologii zamiast na faktach i na paternalizmie zamiast na zaufaniu.

Ta polityka UE jest skazana na porażkę, ponieważ jej wdrożenie wyrządza szkody w ochronie klimatu i zachowaniu naszej ojczyzny, jako miejsca do życia, a jej jednostronność jest ostatecznie skierowana przeciwko ekonomicznym źródłom utrzymania i dobrobytowi ludzi.

• Polityka ta zagraża miejscom pracy, regionalnym łańcuchom wartości i dostawom najbardziej przyjaznego dla klimatu ze wszystkich surowców – naszego lokalnego drewna.
• Chcąc walczyć z wylesianiem na świecie (EUDR) naraża przyszłość rodzimych lasów, tworząc „biurokratycznego potwora”, który spowolni tak pilnie potrzebną przebudowę i utrzymanie lasów odpornych na zmianę klimatu.
• Czyniąc to, zagraża naszej ojczyźnie, naszym źródłom utrzymania, naszym siedliskom, a ostatecznie nawet różnorodności biologicznej, którą tak jednostronnie zobowiązała się chronić.

Zachęcamy Państwa do wsparcia tej deklaracji i tym samym prowadzenia kampanii na rzecz samostanowienia regionów w zakresie gospodarki leśnej.