Voor schepen is een hoge brug niet nodig. Dat belang valt in elk geval in het niet bij dat van het langzame verkeer dat over de nieuwe, smalle brug moet. Niet alleen het comfort en de veiligheid van de 16.000 veelal zelfredzame fietsers die de brug dagelijks gebruiken is in het geding, maar in het bijzonder ook de belangen van de mensen en kinderen met ‘langzame wielen’, zoals rollators, driewielfietsen, handbewogen rolstoelen, handbikes, kinderwagens en buggy’s. Dat geldt ook voor mensen en vooral ouderen die slecht ter been zijn of beperkte energie hebben en voor blinde en slechtziende bruggebruikers. Voor al die mensen is ‘even omrijden’ geen optie.
De nieuwe Gerrit Krolbrug wordt 4,5 meter hoog. Dat zou niet alleen goed zijn voor de scheepvaart maar ook voor het langzame verkeer dat dagelijks de brug over moet. Dat is geen tekst van Rijkswaterstaat maar van het Groningse stadsbestuur. In zijn ijver de hoge brug te verheffen tot een zegen voor de 16.000 valide en minder valide bruggebruikers pakt het stadsbestuur flink uit. Met een ronkende tekst in zijn nieuwsbrief wordt de brug, in de stijl van een reclamefolder, aangeprezen als voor iedereen de beste oplossing.
De door de bewonersorganisaties en anderen aangevoerde bezwaren tegen een hoge brug worden gebagatelliseerd. De voordelen voor de scheepvaart worden uitvergroot. Frappant is dat het onderzoek dat werd gebruikt bij de brugkeuze expliciet wees op de voordelen van een 3-meter brug: voor de omgeving en de inpassing in het landschap én voor het fietscomfort. Maar het stadsbestuur ziet reden om de nadruk te leggen op de vermeende nadelen van zo’n brug. Ernstig is dat het college daarvoor argumenten gebruikt die een loopje nemen met de werkelijkheid.
1. De fietser zou met een 3 meter brug slechter af zijn, omdat die vaker open moet (26 keer per dag). Rijkswaterstaat geeft echter aan dat de 3-meter brug minder vaak open zal hoeven dan de brug die nu kapot is. Met een hogere brug verander dat niet: ook de 4,5 meter bruggen bij Zuidhorn, Aduard en Dorkwerd gaan 25 of 26 keer per dag open. Ook de recreatievaart maakt geen verschil. Het kleine aantal pleziervaartuigen dat een geopende brug nodig heeft kan achter de beroepsvaart aansluiten of de door stad en provincie aanbevolen alternatieve routes volgen. Het is daarom verbijsterend dat het college ons voorhoudt dat er met een hoge brug 30% minder voor de brug moet worden gewacht. Ook over het verschil in wachttijd (secondewerk) wordt de werkelijkheid geweld aan gedaan.
2. Het stadsbestuur claimt dat een hoge brug veiliger is voor de gebruikers. Het tegendeel is waar: hoe steiler de helling hoe gevaarlijker het wordt als het verkeer met ongelijke snelheden en vaardigheden de smalle brug af komt rijden. Wind, regen en gladheid vergroten de onveiligheid.
3. Bijna potsierlijk is het argument dat moet aantonen dat de fietser bij een lage brug slechter af is wanneer de brug omhoog moet. Gebruik van de vaste fietsloopbrug, die voor de allergrootste schepen 9,7 meter hoog moet worden, zou minder aantrekkelijk zijn omdat je vanaf een lage brug verder omhoog moet dan vanaf een hoge brug. Als je met de lift van de begane grond naar de tiende verdieping moet, maakt het niet uit of je onderweg even uitstapt op de derde of op de vierde: je moet tien verdiepingen omhoog. Ook als we er vanuit gaan dat een deel van de klim nog fietsend kan worden afgelegd, is het verschil verwaarloosbaar.
4. Beweerd wordt dat de helling voor de hoge brug overeenkomt met die over het Herewegviaduct. Die kent een helling van 2,2 %. De Krolbrug wordt met 2,5 % steiler. Interessant is dat in plannen over verhoging van de doorrijhoogte van het Herewegviaduct verhoging van de helling naar 2,5 % door het stadsbestuur is afgewezen vanwege het verminderde fietscomfort. Dus wat voor het Herewegviaduct niet acceptabel wordt geacht, is plotseling wel acceptabel voor de Gerrit Krolbrug. Afgezien daarvan: het is een zwaktebod om een probleem niet als probleem te erkennen omdat elders hetzelfde probleem zou bestaan.
Een lage brug is in het belang van de langzame verkeersdeelnemers. Maar hij doet ook de omgeving en de bestaande bebouwing het minst geweld aan. Het gaat hier om een binnenstedelijke locatie. Laten we de Gerrit Krolbrug als één van de belangrijkste levensaders voor de stad Groningen toegankelijk houden.